ΨΩΡΙΑΣΗ, ΑΓΟΡΑΦΟΒΙΑ, ΥΠΟΤΡΟΠΙΑΖΟΥΣΕΣ ΩΤΙΤΙΔΕΣ, ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΠΑΓΚΡΕΑΤΟΣ
Ρ.Π γυναίκα 41 ετών
Εδώ και 15 χρόνια κάνω ομοιοπαθητική θεραπεία με την ιατρική ομάδα του καθηγητή Σ. Διαμαντίδη , την μοναδική ουσιαστική ιατρική ομοιοπαθητική ομάδα στην Ελλάδα. Το λέω αυτό γιατί είχα έρθει σε επαφή και με άλλους ομοιοπαθητικούς για την αντιμετώπιση των προβλημάτων μου, με αποτέλεσμα να απογοητευθώ και να μην θέλω να ακούσω για ομοιοπαθητική θεραπεία.
Πριν 15 χρόνια περνώντας δύσκολες οικογενειακές και προσωπικές καταστάσεις εμφάνισα ψωρίαση στα χέρια μου και αγοραφοβία. Η πρώτη αντιμετώπιση της ψωρίασης ήταν φυσικά με κορτιζόνες όσο για την αγοραφοβία πήγα σε ψυχίατρο ο οποίος μου έδωσε φαρμακευτική αγωγή την οποία και δεν ακολούθησα γιατί φοβόμουν να πάρω τα φάρμακα. Η πρώτη επαφή με την ομοιοπαθητική ήταν χωρίς επιτυχία γιατί ο ομοιοπαθητικός που μου σύστησαν δεν ήταν γιατρός. Το κατάλαβα ευτυχώς νωρίς και παραλίγο να κλείσω το κεφάλαιο ομοιοπαθητική και πάλι, όταν για επαγγελματικούς λόγους ήρθα σε επαφή με την ιατρική ομάδα του κ. Σ. Διαμαντίδη.
Η επαγγελματική μας επαφή με έκανε να αισθάνομαι ασφάλεια και σιγουριά και πήρα έτσι το θάρρος να τους μιλήσω για τα προβλήματά μου. Ξεκίνησα ομοιοπαθητική θεραπεία και μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο είχα θεαματικά αποτελέσματα. Συνέχισα όμως για προληπτικούς για μένα λόγος και διαπίστωσα ότι κρυολογούσα λιγότερο, η ευαισθησία που είχα στα αυτιά (ωτίτιδες 4 φορές το χρόνο περίπου) άρχισαν να μειώνονται μέχρι που σήμερα που μιλάμε δεν ξέρω τι θα πει κρύωμα. Η ψωρίαση και η αγοραφοβία δεν έχουν εμφανιστεί από τότε παρόλο που τα προβλήματα και οι άσχημες καταστάσεις δεν έλλειπαν από τη ζωή μου.
Πριν από 6 χρόνια ανακαλύψαμε ότι η μητέρα μου έπασχε από καρκίνο στο πάγκρεας με μετάσταση στο πνεύμονα στο τελευταίο στάδιο. Ο γιατρός της έδωσε το πολύ 3 μήνες ζωής -μας είπε ότι δεν γίνεται τίποτα. Το σοκ για μένα και την αδελφή μου ήταν πολύ μεγάλο. Αποφασίσαμε με την αδελφή μου για όσο διάστημα ζούσε να ακολουθήσει ομοιοπαθητική θεραπεία.
Το αποτέλεσμα ήταν ότι η μητέρα μας έζησε αξιοπρεπέστατα πάνω από ενάμιση χρόνο, κάνοντας τους γιατρούς που την παρακολουθούσαν να τρίβουν τα μάτια τους. Η μητέρα μας μπορεί να πέθανε αλλά δεν ταλαιπωρήθηκε. Όλο αυτό το διάστημα όλη η ιατρική ομάδα ήταν δίπλα μας και μας βοήθησε να αντιμετωπίσουμε αυτή την δύσκολη κατάσταση. Τους οφείλω πολλά, είμαι ευγνώμων για την θεραπεία μου.
