ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΠΑΓΚΡΕΑΤΟΣ

Ν.Κ.  άνδρας 53 ετών.

Είμαι 53 ετών. Το 2008  διαγνώστηκε  από τους γιατρούς πως πάσχω από  καρκίνο και συγκεκριμένα στη κεφαλή παγκρέατος. Η περίπτωσή μου ήτανε κρίσιμη και οι πιθανότητες επιβίωσης ήτανε ελάχιστες  ως μηδενικές. Αυτό έλεγαν οι γιατροί αν και συγκεκαλυμμένα Εγχειρίστηκα άμεσα ως επείγον περιστατικό και στη συνέχεια με παρέπεμψαν  για χημειοθεραπεία.

Στο διάστημα αυτό γνώρισα την ιατρική ομοιοπαθητική ομάδα του κ. Διαμαντίδη. Έτσι άρχισα την ομοιοπαθητική. Η βοήθεια της  ομοιοπαθητικής ήτανε πάρα πολύ μεγάλη. Με βοήθησε και σωματικά και ψυχολογικά. Οι γιατροί της συμβατικής ιατρικής έβλεπαν πως πήγαινα συνεχώς από το καλό στο καλλίτερο μέχρι που πέρασαν 3 χρόνια  από τότε . Χρόνος σταθμός για τους γιατρούς.

Σήμερα αισθάνομαι πάρα πολύ καλά  αλλά συνεχίζω την ομοιοπαθητική  που στέκεται πάντα δίπλα μου, όπως στεκότανε και στα δύσκολα χρόνια της χημειοθεραπείας μου . Εδώ πρέπει να σημειωθεί πως έκανα 12 συνεχείς χημειοθεραπείες σε κάθε δεύτερη εβδομάδα πράγμα που είναι σχεδόν αδύνατο να το αντέξει θνητό πλάσμα. Εγώ κρίνω πως το άντεξα με τη βοήθεια και της ομοιοπαθητικής.

Και σήμερα συνεχίζω την ομοιοπαθητική. Φυσικά δε μπορώ να δώσω πιο πειστικό επιχείρημα για την αποτελεσματικότητά της εκτός από το αποτέλεσμα στον ίδιο μου τον εαυτό. Το κόστος είναι αρκετά υψηλό αλλά πολύ χαμηλότερο από  άλλα φάρμακα του Δημοσίου  για τη θεραπεία μου όπως για παράδειγμα η χημειοθεραπεία.

Εξάλλου ως ελεύθερος πολίτης πρέπει να έχω το δικαίωμα να επιλέγω  τα φάρμακα για τη θεραπεία μου. Γιαυτο επιθυμώ  να γράφονται στο βιβλιάριο του Δημοσίου όπως και τα άλλα φάρμακα