ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΑΜΟΙΒΑΙΑΣ ΦΙΛΙΑΣ

Η μεγάλη ανάπτυξη της ιατρικής τον περασμένο αιώνα μας έδωσε σημαντικά χημικά φάρμακα, με γνωστό θετικό αντίκτυπο στην κοινωνία. Οι ενέργειες τους, επιθυμητές και ανεπιθύμητες, στον ανθρωπινό οργανισμό είναι καλά διερευνημένες. Εκεί που υπάρχει έλλειμμα γνώσης είναι στην επίδραση που έχουν σφαιρικά τα υπολείμματα φαρμάκων στο οικοσύστημα, και κατ’ επέκταση στον άνθρωπο.  «Η ρύπανση των υδάτων και του εδάφους με φαρμακευτικά κατάλοιπα αποτελεί ένα νέο περιβαλλοντικό πρόβλημα» επισημαίνει η Ε.Ε από το 2010 καλώντας τα κράτη μέλη σε δράση. Διαρροές στο περιβάλλον  Υπολείμματα διαφόρων ειδών φαρμάκων ανιχνεύονται στον υδροφόρο ορίζοντα, με συνηθέστερα τα καρδιαγγειακά, νευρολογικά, αντικαταθλιπτικά, καθώς και ορμόνες και αντιβιοτικά.  Στο περιβάλλον καταλήγουν και τα αρχικά δραστικά συστατικά που χρησιμοποιούνται στην παρασκευή φαρμακευτικών που φτάνουν τα 4.000 παγκοσμίως. Στο πόσιμο νερό μετρώνται κατάλοιπα φαρμάκων σε ίχνη (ng/L), συχνότερα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη (παυσίπονα) και συνθετικά οιστρογογο?να. Επιπτώσεις στον άνθρωπο από την βραχύχρονη έκθεση δεν παρατηρούνται σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία. Χρειάζεται όμως  συλλογή και μελέτη επαρκών στοιχείων όπως επισημαίνει η μελέτη «Περιβαλλοντικο? κίνδυνοι από Ιατρικά Προϊόντα» του 2013 του φορέα υπεύθυνου για την εφαρμογή προγραμμάτων Υγείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Executive Agency for Health and Consumers) για να διερευνηθούν οι επιδράσεις από την μακρόχρονη  έκθεση,  ειδικά σε ευπαθείς ομάδες, και τι συμβαίνει στον οργανισμό με την πολυε?κθεση, δηλ. την ταυτόχρονη συνύπαρξη από διαφορά φάρμακα και τους μεταβολίτες τους. Πως ανακυκλώνονται στο ποτήρι μας; Τα φάρμακα δεν απορροφώνται πλήρως από τον οργανισμό, το 30% ?ως 90% της δραστικής ούσας ενός φαρμάκου που δίνεται από το στόμα απεκκρίνεται από τον οργανισμό του ανθρώπου ? ζώου που χορηγήθηκε. «Η πλειονότητα που ανιχνεύεται στα ύδατα προέρχεται από τα ούρα των ανθρώπων», εξηγεί η  Kyle Parker, διευθύντρια του Φαρμακευτικού Συμβουλίου της πολιτείας του Οχάιο. Μια άλλη πηγή διαρροών είναι τ? αχρησιμοποίητα φάρμακα. 1 στα 4 φάρμακα που προμηθεύονται οι Έλληνες πάει στα σκουπίδια χωρίς να χρησιμοποιηθεί ή έχοντας λήξει, με συνολικό κόστος 1 δις ευρώ σύμφωνα με έρευνες του Ινστιτούτου Φαρμακευτικής Έρευνας και Τεχνολογίας (ΙΦΕΤ). Από εκεί παίρνουν τον δρόμο για τους όποιους χώρους διάθεσης σκουπιδιών. Με διάφορους μηχανισμούς και κυρίως μέσω της εισόδου τους στον υδροφόρο ορίζοντα, τα κατάλοιπα από φαρμακευτικά προϊόντα, είτε αυτούσια είτε μετασχηματισμένα, εισέρχονται στο βιολογικό μας κύκλο. Απόσυρση και ανακύκλωση φαρμάκων. Από το 2004 η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θεσπίσει προγράμματα περισυλλογής των αχρησιμοποίητων και ληγμένων φαρμάκων ανθρώπινης χρήσης.  Όμως χρειάζεται περισσότερη κινητοποίηση και συμμετοχή των καταναλωτών  αφού στα περισσότερα κράτη το  50% έως 90% των αχρησιμοποίητων φαρμάκων δεν επιστρέφονται στα φαρμακεία. Στην Ελλάδα από το 2012 το Υπουργείο Υγείας ξεκίνησε πρόγραμμα συλλογής αχρησιμοποίητων φαρμάκων με 12,000 πράσινος κάδους σε φαρμακεία. Για τα φάρμακα που έληξαν λοιπόν επισκεπτόμαστε το φαρμακείο της γειτονιάς μας και αν έχουν ειδικό κάδο τα αποθέτουμε εκεί. Αν όχι, ρωτάμε για το κοντινότερο σημείο συλλογής. Τακτικό ξεκαθάρισμα του οικιακού φαρμακείου και όσα δεν μας χρειάζονται και δεν έχουν λήξει τα δίνουμε σε κοινωνικούς φορείς που τα διαθέτουν στα δίκτυα ανθρώπων που υποστηρίζουν. Χρησιμοποιούμε μόνον τα φάρμακα που πραγματικά χρειαζόμαστε και μόνον μετά από σύσταση γιατρού.   Φάρμακα φιλικά για το περιβάλλον Η Ευρωπαϊκή μελέτη που προαναφέρθηκε «Περιβαλλοντικο? κίνδυνοι από Ιατρικά Προϊόντα» του 2013 συμπεριλαμβάνει στις προτάσεις της την επιδότηση προγραμμάτων που παροτρύνουν στην κατανάλωση φαρμάκων φιλικών προς το περιβάλλον. Στις θεραπείες που εξ ορισμού έχουν «πράσινο προσανατολισμό» συγκαταλέγεται η  ομοιοπαθητική που αξιοποιεί τον θησαυρό της Φύσης και είναι επιλογή ασφαλής τόσο για τον άνθρωπο όσο και για το περιβάλλον. Η βιολογική κτηνοτροφία βασίζεται στα ομοιοπαθητικά σκευάσματα, διότι η διεθνής νομοθεσία επιτρέπει τη χρήση τους, όπως και των βοτανοθεραπευτικών. Αντιθέτως, απαγορεύει τα χημικά φάρμακα και όταν αυτά πρέπει να χορηγηθούν τότε το κρέας η? το γάλα προσωρινά αποχαρακτηρίζονται από βιολογικά,  και σε επαναχορηγήσεις τελικά τα ζώα οδηγούνται εκτός της βιολογικής μονάδας. Ως φάρμακα που η ανθρωπότητα χρησιμοποιεί επί αιώνες χωρίς καμία παρενέργεια  τα ομοιοπαθητικά έχουν αναγνωρισμένη την ασφάλεια στη χρήση τους στη νομοθεσία και παράγονται όπως όλα τα φάρμακα σύμφωνα με το διεθνές πρότυπο ορθής παρασκευαστικής πρακτικής (GMP). Καθώς παράγονται σε υψηλή αραίωση, την δυναμική των οποίων επιβεβαιώνουν και σύγχρονες ιατρικές έρευνες, στα  ομοιοπαθητικά υπάρχει η συνωφε?λεια της τεράστιας εξοικονόμησης των φαρμακευτικών φυτών και της αειφορι?ας. Η ομοιοπαθητική ιατρική συμβαδίζει με μία από τις βασικότερες αρχές της μοντέρνας ιατρικής δηλ. το ότι οι άνθρωποι παρουσιάζουν ατομικές ιδιαιτερότητες και αυτές επηρεάζουν την προδιάθεση ? την αντίσταση του οργανισμού σε διάφορες ασθένειες, αλλά και την πορεία μιας νόσου. Προσφέροντας εξατομικευμένη ενίσχυση στην άμυνα κάθε οργανισμού σε ομαλές και σε αντίξοες καταστάσεις ζωής, το ομοιοπαθητικό φάρμακο συντελεί στην μη εκτροπή του οργανισμού εύκολα προς την εκδήλωση μιας νόσου ή σε υποτροπές της. Όταν η ομοιοπαθητική συνχορηγει?ται με χημική αγωγή ή και άλλη, ο οργανισμός δέχεται αμφίπλευρη στήριξη. Αυτό είναι εφικτό εφόσον τα ομοιοπαθητικά δεν παρεμβαίνουν στην δράση των χημικών ούτε αλληλεπιδρούν μ? αυτά, διότι έχουν άλλους υποδοχείς και τρόπους δράσης στον οργανισμό. Το συνεργατικό μοντέλο θεραπείας από δύο παράλληλα πήγες έχει τη δυνατότητα  να προσφέρει λύσεις εκεί που μόνον η μία η? η άλλη προσέγγιση δεν αρκεί για να λύσει το πρόβλημα υγείας, όπως οι ιατρικές μελέτες και η κλινική πράξη δείχνουν, και το ενστερνίζεται όλο και περισσότερο ο ιατρικός κόσμος. Ενώ παράλληλα υποστηρίζει τον «πράσινο» προσανατολισμό που τόσο χρειάζεται από εμάς ο πλανήτης μας.