ΑΤΟΠΙΚΗ ΔΕΡΜΑΤΙΤΙΔΑ, ΑΛΛΕΡΓΙΕΣ, ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΟΞΥΤΕΝΗ ΚΟΝΔΥΛΩΜΑΤΑ, ΚΥΣΤΕΙΣ ΜΑΣΤΟΥ

Σ.Κ γυναίκα 38 ετών

Από την μέρα που γεννήθηκα, αντιμετώπισα δερματικά προβλήματα λόγω μόλυνσης μου μέσα στην κοιλιά της μητέρας μου, όπως μου είπαν. Από νεογέννητο λοιπόν οι γονείς μου, έβαζαν κορτιζόνη στις πληγές μου για να με ανακουφίσουν από την φαγούρα. Οι γιατροί τότε τους είπαν ότι έχω ατοπική δερματίτιδα. Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, πάλευα με αυτό, ταλαιπωρήθηκα πολύ. Είχα φαγούρα στο πρόσωπο και στο σώμα, με πήγαν σε πολλούς γιατρούς, η λύση ήταν πάντα η κορτιζόνη. Αργότερα σαν ενήλικη κάποια στιγμή ήμουνα καλύτερα, αλλά για λίγο.

Εκτός από τα δερματικά είχα και αλλεργίες, όπως και θέματα που με απασχολούσαν κυρίως ψυχολογικά. Δεν είχα καθόλου εμπιστοσύνη στον εαυτό μου, ήμουν εγκλωβισμένη σε μία σχέση που δεν με ικανοποιούσε και δεν έκανα τίποτα για αυτό. Ομοιοπαθητική ξεκίνησα πριν από 8 χρόνια μετά από προτροπή μιας φίλης. Ξεκίνησα με κάποια η οποία αμφιβάλλω αν ήταν και γιατρός. Μου έδινε φάρμακα, που δεν ήξερα καν ποιά ήταν και όταν άρχισαν οι εξάρσεις οι δερματικές δεν ήξερε πως να τις αντιμετωπίσει. Το μόνο που μου έλεγε ήταν ότι ήταν καλό που αντιδρά έτσι ο οργανισμός μου γιατί φεύγει η κορτιζόνη.

Σταμάτησα αμέσως και ξεκίνησα με γιατρό της ιατρικής ομάδας του κ. Διαμαντίδη. Ήμουν σε κακό χάλι. Όλο μου το σώμα ήταν μία πληγή. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ, είχα σπασμούς από την φαγούρα, ντρεπόμουν να κυκλοφορήσω έξω, το πρόσωπό μου ήταν χάλια, όλοι με κοίταζαν με τρόμο. Οι γιατροί του κ.  Διαμαντίδη με αγκάλιασαν με αγάπη, με στήριξαν και ψυχολογικά. Μου έδιναν, εκτός από τα ομοιοπαθητικά χάπια και ειδικές κρέμες για να νοιώθω καλύτερα και πολλές συμβουλές. Σιγά-σιγά άρχισα να είμαι καλύτερα, οι εξάρσεις βέβαια συνεχίστηκαν (αυτό ήξερα ότι θα γινόταν) όμως τις αντιμετωπίζαμε μαζί και ήξερα ανά πάσα στιγμή τι συνέβαινε στον οργανισμό μου. Σε ότι κι αν χρειάστηκα οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας είχα βοήθεια.

Δεν θα πω ψέματα, η όλη διαδικασία ήταν για μένα δύσκολη και επίπονη, πάλεψα πολύ με αυτό το πρόβλημα μέχρι να ξεθυμάνει, όμως δεν τα παράτησα και ο κυριότερος λόγος ήταν η στήριξη αυτών των ανθρώπων. Σε αυτά τα χρόνια δεν πήρα χημικά φάρμακα και βέβαια ούτε κορτιζόνη. Ψυχολογικά είμαι πολύ καλά, νοιώθω δυνατή και αισιόδοξη. Έχω αλλάξει.

Πλέον διεκδικώ πράγματα και αντιμετωπίζω διαφορετικά τη ζωή. Το δέρμα μου είναι πια πολύ καλά. Την ομοιοπαθητική θα την συνεχίσω, πιστεύω σε όλη μου την ζωή για ότι προκύψει σε σχέση με την υγεία μου. Και αυτό γιατί είδα ότι έχει αποτελέσματα. Στο διάστημα αυτών των χρόνων που κάνω ομοιοπαθητική αντιμετώπισα επίσης με επιτυχία τα κονδυλώματα που με ταλαιπωρούσαν χρόνια και τις κύστες που είχα στο στήθος.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κύριο Διαμαντίδη προσωπικά, για την βοήθειά του όλα αυτά τα χρόνια ,καθώς επίσης και στους γιατρούς της ομάδας του.