ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΜΑΣ ΟΤΑΝ ΕΞΩ ΚΑΝΕΙ ΖΕΣΤΗ

    Σε καλοκαιρινές ημέρες όπου η εξωτερική θερμοκρασία είναι αυξημένη μπορεί να έχεις βιώσει εξάντληση από τη ζέστη – μπόλικο ιδρώτα, ζάλη, τάση για λιποθυμία, μυϊκές κράμπες, ναυτία, χαμηλή πίεση… - ή ακόμα και σοβαρή θερμοπληξία – μεγάλη θερμοκρασία σώματος, ξηρό δέρμα, αυξημένο καρδιακό παλμό, σύγχυση ή ακόμα και απώλεια αισθήσεων. Έχεις όμως ποτέ αναρωτηθεί τι πραγματικά συμβαίνει μέσα στο σώμα σου που προκαλεί όλα αυτά;   Το ανθρώπινο σώμα διαθέτει έναν εξελιγμένο εσωτερικό θερμοστάτη ο οποίος εργάζεται για να ρυθμίζει τη θερμοκρασία του σώματος ακόμα και σε ακραία περιβάλλοντα.   Εγκέφαλος: Είχες ποτέ νοιώσει ζάλη από τη ζέστη; Ο λόγος είναι γιατί όταν το σώμα σου ζεσταίνεται και αίμα από όλα τα όργανα του σώματος σου κατευθύνεται στα αγγεία του δέρματος σου. Καθώς ιδρώνεις ο όγκος του αίματος σου μειώνεται, η αρτηριακή σου πίεση πέφτει και αυτό αναγκάζει την καρδιά να δουλέψει πιο σκληρά – επειδή λιγότερος όγκος αίματος πρέπει να ικανοποιήσει τις ανάγκες όλων των κυττάρων. Το γεγονός λοιπόν ότι το αίμα δεν μπορεί να μεταφέρει αρκετό οξυγόνο σε όλα τα κύτταρα σου προκαλεί ελαφριά ζάλη, ενώ σε πιο σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να καταλήξει και σε λιποθυμία.   Δέρμα: Όσο το εξωτερικό περιβάλλον είναι κρύο, λίγη ποσότητα αίματος ρέει στο δέρμα. Όταν όμως η θερμοκρασία αυξηθεί, τότε το σώμα αρχίζει να μεταφέρει όλο και περισσότερο αίμα στο δέρμα για να το βοηθήσει στη διαδικασία εφίδρωσης, η οποία τελικά θα μειώσει τη θερμότητα του σώματος.   Μυς: Ο ιδρώτας αποτελείται κυρίως από νερό, περιέχει όμως και ηλεκτρολύτες. Αν η εφίδρωση λόγω ζέστης είναι σημαντική, τότε και η απώλεια ηλεκτρολυτών είναι και αυτή μεγάλη. Η απώλεια ηλεκτρολυτών εμποδίζει τους μυς να χαλαρώσουν, ενώ αντίθετα μπορεί να προκαλέσει συσπάσεις χωρίς αυτές να είναι απαραίτητες. Το αποτέλεσμα είναι να έχουμε μυϊκούς σπασμούς ή θερμικές κράμπες. Σε τέτοια περίπτωση χρειάζεται μετακίνηση σε κρύο περιβάλλον και ενυδάτωση όχι μόνο με νερό αλλά και με ηλεκτρολύτες, ιδιαίτερα κάλιο και νάτριο.   Χέρια – Πόδια: Όταν το σώμα ζεσταίνεται τα αγγεία κοντά στο δέρμα διαστέλλονται και δέχονται περισσότερο αίμα. Λόγω της βαρύτητας περισσότερο αίμα συσσωρεύεται στα χέρια και στα πόδια ιδιαίτερα όταν το σώμα βρίσκεται σε όρθια θέση. Και λόγω βαρύτητας είναι δυσκολότερο το περισσότερο αίμα να φύγει από τα χέρια και τα πόδια και να γυρίσει ξανά στην καρδιά. Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι οίδημα, δηλαδή πρήξιμο των χεριών και των ποδιών εξαιτίας της περίσσειας υγρών στα χέρια και στα πόδια, κάτι που βέβαια θα εξαφανιστεί μετά από επιστροφή σε κρύο περιβάλλον και διατήρηση των άκρων σε οριζόντια θέση και όχι κάθετη (που να ευνοεί τη βαρύτητα).   Καρδιά: Εξαιτίας της μεγαλύτερης απαίτησης αίματος από το δέρμα και τη μείωση του συνολικού όγκου αίματος, η καρδιά πρέπει να δουλέψει πιο σκληρά για να μπορέσει με λιγότερη ποσότητα αίματος να τροφοδοτήσει τον ίδιο αριθμό κυττάρων με οξυγόνο και θρεπτικές ουσίες.   Νεφρά: Εξαιτίας του μειωμένου όγκου αίματος, το σώμα μειώνει τη ροή του αίματος προς τα νεφρά για να εμποδίσει περαιτέρω απώλεια υγρών από το σώμα. Βραχυχρόνια αυτό μπορεί να μειώσει την παραγωγή ούρων (και εξαιτίας αυτής τα ούρα να είναι πιο σκούρα κίτρινα), ή και να σταματήσει την παραγωγή ούρων και μακροχρόνια, σε πιο σοβαρές περιπτώσεις να οδηγήσει σε νεφρική ανεπάρκεια.   Έντερα: Εξαιτίας του μειωμένου όγκου αίματος, το σώμα μειώνει τη ροή αίματος εκτός από τα νεφρά και στα έντερα, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε διαρροϊκές κενώσεις. Η διάρροια μπορεί επίσης να μειώσει ακόμα περισσότερο τους ηλεκτρολύτες από το σώμα, το οποίο με τη σειρά του να επηρεάσει ακόμα περισσότερο τη λειτουργία των μυών.