Αντε πάλι οι αόρατοι εχθροί που μας απειλούν

"Περισσότερα από τριάντα είδη καθημερινής χρήσης (αποσμητικά σώματος, οδοντόκρεμες, καλλυντικά, βαφές μαλλιών, αποσμητικά χώρου, παιδικές πυτζάμες κ.ά.) βρέθηκε ότι περιέχουν ύποπτα χημικά. Οι ταπετσαρίες των επίπλων, τα χαλιά, οι τηλεοράσεις, οι υπολογιστές, τα κινητά, τα ρούχα που φοράμε, μπορούν να βλάψουν την υγεία μας. Οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου". Αντε πάλι ο κώδωνας του κινδύνου.Έλεος πια. Εμείς οι απλοί πολίτες αγανακτήσαμε να μας κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Τι μας τα γράφεις αυτά κύριε δημοσιογράφε μας και δεν τα λες στον αρμόδιο εισαγγελέα ή στον αρμόδιο ελεγκτή δημόσιας υγείας; Τα άρθρα αυτού του τύπου καταλήγουν σε κοροϊδία και δημιουργούν ένα είδος απευαισθητοποίησης του πολίτη. Τόσο, που οι πολίτες λένε «αφού δεν γίνεται τίποτα, ας τα λουστούμε τώρα». Δεν είναι κοινωνικό έργο αυτό. Μια απλή επίδειξη γνώσεων είναι που δεν συνοδεύεται από κοινωνική ευαισθησία. Κοινωνικό έργο θα ήταν αν η καταγγελία συμπληρωνόταν με κατάθεση στον εισαγγελέα και αίτημα για άμεση λύση. Όταν δεν οδηγούμαστε σε λήψη μέτρων, τότε τι νόημα έχει να τα ξέρουμε όλα αυτά; Μήπως μπορούμε να ζήσουμε και δίχως αυτά; Ας μας εξηγήσει κάποιος επιτέλους! Με αφορμή δημοσίευμα στην Ελεύθερη Ώρα της Κυριακής