ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ Η διαδρομή της από τον S.Hahnemann μέχρι σήμερα. Μέρος 2ο

ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ Η διαδρομή της από τον S.Hahnemann μέχρι σήμερα. Μέρος 2ο

Η εξάπλωση της ομοιοπαθητικής άρχισε ήδη από τα χρόνια του Χάνεμαν, ιδρυτή της σύγχρονης ομοιοπαθητικής ιατρικής επιστήμης, από το 1796, όταν κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο. Η διάδοσή της έγινε ταυτόχρονα σε Αμερική και Ευρώπη.

Στην Αμερική O αμερικανός γιατρός Hans Gram ενώ ασκούσε την ιατρική στη Γερμανία, γνωρίστηκε με τον Hahnemann και υιοθέτησε την Oμοιοπαθητική. Eπέστρεψε στην Aμερική το 1825 και ίδρυσε την «Παροικία των ομοιοπαθητικών γιατρών» στη Nέα Yόρκη. Σαν «πατέρας της ομοιοπαθητικής στην Αμερική» όμως έμεινε στην ιστορία ο γερμανός Constantine Hering (1800-1880) και όχι τυχαία. Αξίζει να αναφέρουμε μερικές στιγμές από την πορεία του.Ενώ ήταν ακόμη φοιτητής της Ιατρικής στη Λειψία της Γερμανίας, ο καθηγητής του, Χένρυ Ρόμπυ, ενάντιος της ομοιοπαθητικής, χρηματοδοτήθηκε από τον εκδότη C.Baumgartner για να γράψει ένα βιβλίο κατά της ομοιοπαθητικής. Εκείνος λόγω έλλειψης χρόνου παρέπεμψε τον εκδότη στον Χέρινγκ.

Ο Χέρινγκ άρχισε να μελετά τον Χάνεμαν, να πειραματίζεται πάνω σε αυτά που έλεγε, έτσι ώστε τα όσα θα έγραφε κατά της ομοιοπαθητικής να είναι εμπεριστατωμένα. Όμως το αποτέλεσμα ήταν ο Χέρινγκ να αντιληφθεί την αλήθεια των όσων ο Χάνεμαν υποστήριζε και τρία χρόνια μετά, έχοντας ολοκληρώσει τις μελέτες του ήταν πλήρως πεπεισμένος για τη δύναμη της μεθόδου. Αντί λοιπόν να γράψει βιβλίο εναντίον της ομοιοπαθητικής, έγραψε το διδακτορικό του με τίτλο «Η ιατρική του μέλλοντος», και παρέθεσε εκεί όλες τις πληροφορίες και τις εμπειρίες που είχε συλλέξει για την ομοιοπαθητική.

Ήδη είχε κάνει τη μεγάλη στροφή υπέρ της ομοιοπαθητικής, αλλά όταν απροσδόκητα ξεπέρασε ένα δικό του πρόβλημα υγείας ακολουθώντας την θεραπευτική αγωγή που του σύστησε ένας γιατρός, μαθητής του Χάνεμαν, πλέον συνάντησε τον ίδιο το Χάνεμαν και έγινε μαθητής του.

To 1833 μετανάστευσε στην Αμερική, όπου ίδρυσε πολλά ομοιοπαθητικά νοσοκομεία και σχολή με πολλούς και αξιόλογους μαθητές. Η επίδρασή του διήρκεσε τουλάχιστον 70 χρόνια στην Αμερική και η προσφορά του σε επιστημονικό επίπεδο αξιοσημείωτη. O Henry Allen (1836-1909) γιατρός από τον Καναδά, μαθητής του Χέρινγκ, υπήρξε καθηγητής της Oμοιοπαθητικής στο Oμοιοπαθητικό Kολλέγιο του Χέρινγκ στο Σικάγο, και άφησε πολύτιμο συγγραφικό υλικό.Στον Timothy Allen (1837-1903), επίσης γιατρό και μαθητή του Χέρινγκ, οφείλουμε οι νεώτεροι την 12τομη Ομοιοπαθητική Φαρμακολογία, 15.000 σελίδων. Επόμενος χρονικά και διάδοχος του Χάνεμαν ο James Tyler Kent (1849-1916), από το Woodhull της Nέας Yόρκης, αρίστευσε κατ'αρχάς σαν γιατρός, έγινε καθηγητής ανατομίας στα 28 του χρόνια και αργότερα καθηγητής της χειρουργικής. Όταν η γυναίκα του αρρώστησε και δεν ανταποκρινόταν σε άλλες θεραπείες του ζήτησε να την επισκεφθεί ένας ονομαστός ομοιοπαθητικός γιατρός.

Παρόλο που ο Kent ήταν αρχικά αντίθετος, ο ομοιοπαθητικός Dr. Phelan την επισκέφθηκε αρκετές φορές, της χορήγησε ομοιοπαθητικά φάρμακα με αποτέλεσμα τη θεαματική της θεραπεία. Ο Κέντ, ο οποίος παρακολουθούσε όλες τις επισκέψεις του ομοιοπαθητικού γιατρού στη σύζυγό του, εντυπωσιάστηκε τόσο που αποφάσισε να ασχοληθεί σοβαρά με την ομοιοπαθητική και τελικά αφοσιώθηκε σε αυτό το καινούργιο ιατρικό σύστημα.

Ο Κέντ εργάστηκε εντατικά και αναδείχθηκε σε έναν από τους μεγαλύτερους καθηγητές της ομοιοπαθητικής με δεκάδες χιλιάδες φοιτητές, και προχωρημένους ήδη γιατρούς, στα περίφημα ιατρικά κολλέγια του Σικάγο Χέρινγκ και Χάνεμαν. Άφησε μνημειώδες έργο με την ειδική ομοιοπαθητική φαρμακολογία, όπου ανέλυε κυρίως το ψυχοδιανοητικό μέρος των φαρμάκων και με το 1.500 σελίδων λεξικό συμπτωμάτων που δημιούργησε. Μνημειώδης έμεινε και ο τρόπος διδασκαλίας του και ανάλυσης της ομοιοπαθητικής, ο οποίος έχει αποτυπωθεί στις διαλέξεις του, που εκδόθηκαν τέσσερις φορές.

Να αναφέρουμε επίσης το εφτάτομο Journal of Homoeopathics που εξέδιδε ο Kent. Δημοσίευε επίσης με τους μαθητές του το «The Homoeopathician», αποτελούμενο από έξι τόμους Oμοιοπαθητικής. O Kent ήταν μέλος σε πολλές διαφορετικές επιστημονικές εταιρείες. Στην Homoeopathic Medical Society of Illinois, στην International Hahnemannian Association, στο Αμερικανικό Ινστιτούτο Ομοιοπαθητικής, στη Society of Homoeopathicians, την οποία είχε θεμελιώσει, και επιπλέον ήταν επίτιμο μέλος της Βρεττανικής Ομοιοπαθητικής Κοινωνίας (British Homoeopathic Society).

-Αναδημοσίευση από την καθημερινή εφημερίδα της Θράκης "Η ΓΝΩΜH" www.gnomi-evros.gr