Η ΚΑΡΔΙΑ, ΤΟ ΣΤΡΕΣ ΚΑΙ Η ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ

Η ΚΑΡΔΙΑ, ΤΟ ΣΤΡΕΣ ΚΑΙ Η ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ

Τα καρδιαγγειακά νοσήματα, είναι μία μεγάλη κατηγορία παθήσεων. Μπορούμε να χωρίσουμε τους παράγοντες που οδηγούν σε καρδιαγγειακά προβλήματα σε τρείς κατηγορίες:

α) Τις κακές συνήθειες, όπως η κακή διατροφή, η καθιστική ζωή με έλλειψη άσκησης, η κατάχρηση καπνού και αλκοόλ, η παχυσαρκία, 

β) Τη γονιδιακή επιβάρυνση,  δηλαδή την κληρονομική προδιάθεση και 

γ) Το στρές. Ακόμη και αν ανήκει κανείς σε μία από τις δύο πρώτες κατηγορίες, το στρές λειτουργεί ώς η χαριστική βολή.

Σύμφωνα με μελέτη του London School of Economics για τις συνέπειες του «στρεσσαρισμένου τρόπου ζωής»  που παρουσίασε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο o Έλληνας Πάνος Καναβός διευθυντής του τμήματος έρευνας ιατρικής τεχνολογίας του London School of Economics, το εργασιακό στρες ευθύνεται σε όλα τα πλάτη και μήκη της γης για τα καρδιαγγειακά νοσήματα, που εξελίσσονται σε παγκόσμια επιδημία. Σύμφωνα με την ίδια μελέτη «η υπέρταση δεν αφορά μόνο του ηλικιωμένους, αλλά και όσους κάνουν ζωή με στρές και είναι άνω των 30». Είναι γνωστή η λεγόμενη νευροπίεση που ανεβαίνει όταν κάποιος στρεσάρεται. Σύμφωνα με διεθνείς έρευνες πριν τις προεκλογικές ομιλίες τους οι πολιτικοί συχνά υποφέρουν από αρρυθμίες και αυτό εξαιτίας του στρες και του άγχους. Ας μην ξεχνάμε ότι το άγχος είναι παιδί του στρες. Το στρες των πολιτικών κορυφώνεται πριν από κάθε ομιλία και βέβαια στην αναμονή των εκλογικών αποτελεσμάτων, λόγω της αύξησης των κατεχολαμινών που σχετίζονται με το στρες, όπως επισήμανε και ο διευθυντής του κέντρου καρδιολογικών ερευνών της Louisiana P.Garrett. Επίσης, σε μελέτες που έγιναν από το πανεπιστήμιο του Στάνφορντ διαπιστώθηκε ότι : «Το στρες είναι επαγγελματικός κίνδυνος. Οι άντρες και γυναίκες καρριέρας με έντονο άγχος διπλασιάζουν τον κίνδυνο για έμφραγμα».

Το ομοιοπαθητικό φάρμακο ενισχύει την άμυνα του οργανισμού και μπορεί να ανταπεξέλθει καλλίτερα στις ενεργοβόρες ανάγκες του στρες.

Όταν έχουμε στρές, μιά αλυσίδα από επιβαρυντικά βιολογικά φαινόμενα συμβαίνουν στον οργανισμό μας. Για παράδειγμα, αυξάνεται στον οργανισμό μία ουσία, που λέγεται απολιποπρωτεϊνη C-III. Όταν αυτή η ουσία αυξάνεται, τότε αυξάνεται και ο κίνδυνος για καρδιοπάθεια και αρρυθμία. Τόσο απλά, με μία βιοχημική διαδικασία, το στρές επηρεάζει την καρδιά και τα αγγεία μας. Όταν έχουμε στρές και μάλιστα, πιό συγκεκριμένα, όταν έχουμε θυμό και καυγαδίζουμε συνεχώς, αυξάνεται η συσσώρευση ασβεστίου στις στεφανιαίες αρτηρίες της καρδιάς. Αυτή η συσσώρευση μας κάνει υποψήφιους για καρδιοπάθεια. Μία μεγάλη μελέτη που αποδεικνύει το φαινόμενο αυτό έχει δημοσιευτεί από το 2001 ήδη, στο ιατρικό περιοδικό «Ψυχοσωματική Ιατρική», ενώ αρκετές προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει ότι η επιθετική προσωπικότητα σχετίζεται με τη στεφανιαία νόσο. Σε όλες τις κλινικές έρευνες, ορισμένες από τις οποίες έχω ήδη αναφέρει στο παρελθόν, οι οποίες αποδεικνύουν την θεραπευτική δράση της ομοιοπαθητικής σε διάφορες παθήσεις, το κοινό συμπέρασμα είναι η αξιοσημείωτη βελτίωση των ασθενών και σε ψυχοδιανοητικό επίπεδο. Η μείωση των αρνητικών συναισθημάτων, όπως ο θυμός, το άγχος, ο εκνευρισμός κ.ά., μετά από ομοιοπαθητική θεραπεία, είναι γεγονός και έχει μετρηθεί επανειλημμένα με κατάλληλα ψυχολογικά τέστ. Σύμφωνα με τους ερευνητές του Πανεπιστημίου της Γιούτα, το ασβέστιο αποτελεί συστατικό των πλακών που προκαλούν σκλήρυνση και στένωση στις στεφανιαίες αρτηρίες.

Όταν ένας άνθρωπος λοιπόν συσσωρεύει στα αγγεία του ασβέστιο, αυξάνεται ο κίνδυνος καρδιοπάθειας κι αν είναι ήδη καρδιοπαθής, αυξάνεται ο κίνδυνος εμφράγματος αλλά και εγκεφαλικού επεισοδίου. Η μέτρηση του ασβεστίου στα στεφανιαία αγγεία γίνεται μόλις την τελευταία δεκαετία και έχει δώσει νέες διαστάσεις στη συσχέτιση του στρές και των καρδιαγγειακών νοσημάτων.  Όσοι δεν έχουν εναποθέσεις ασβεστίου στις στεφανιαίες αρτηρίες, έχουν εξαιρετικά χαμηλή πιθανότητα στεφανιαίας νόσου.   Όταν έχουμε στρές εκκρίνονται ορμόνες όπως η κορτιζόλη και η αδρεναλίνη.  Οι ορμόνες αυτές αυξάνουν τη συγκολλητικότητα των αιμοπεταλίων, αυξάνουν την πηκτικότητα του αίματος και εμποδίζουν την καλύτερη δυνατή διαστολή των στεφανιαίων αγγείων της καρδιάς. Η κορτιζόλη επίσης, όπως γνωρίζουμε, ρίχνει την άμυνα του οργανισμού, οπότε, όταν τα επίπεδά της είναι αυξημένα, δεν λειτουργεί καλά ούτε το ανοσοποιητικό μας σύστημα.

Η ομοιοπαθητική θεραπεία βοηθάει τόσο σε σωματικό όσο και σε ψυχοδιανοητικό επίπεδο. Με την εξέλιξη της ομοιοπαθητικής θεραπείας, οι ασθενείς δηλώνουν σχεδόν πάντα ότι νοιώθουν μια σημαντική ψυχική ευεξία.

Νοιώθουν να εκνευρίζονται λιγότερο, να είναι πιο ήρεμοι, πιο συγκαταβατικοί πιο ανθεκτικοί στα καθημερινά στρες που πρώτα τους εκτροχίαζαν. Αναφέρουν επίσης ότι έχουν καλλίτερη σχέση με τους άλλους και με τον εαυτό τους. Με την ομοιοπαθητική θεραπεία δεν είναι πια στην «τσίτα» και αποφασίζοντας πιο ψύχραιμα έχουν μεγαλύτερη απόδοση τόσο στη δουλειά όσο και στα προσωπικά τους θέματα. Φαίνεται ότι αυτή η κατάσταση είναι και μια θωράκιση της καρδιάς.

-Αναδημοσίευση από την καθημερινή εφημερίδα της Θράκης "Η ΓΝΩΜH" www.gnomi-evros.gr