ΟΥΔΕΝ ΚΑΚΟΝ ΑΜΙΓΕΣ ΚΑΛΟΥ

ΟΥΔΕΝ ΚΑΚΟΝ ΑΜΙΓΕΣ ΚΑΛΟΥ

Η αγορά συνταράσσεται σήμερα από την οικονομική κρίση. Οι εταιρείες αντιδρούν με απολύσεις. Στο χώρο των κομπιούτερ και της τεχνολογίας τα πράγματα μιλούν από μόνα τους και μας δίνουν ένα μήνυμα που πρέπει να αναλύσουμε αν θέλουμε να διδαχθούμε από όσα συμβαίνουν και όχι μόνο να ζήσουμε έναν πανικό. Το κακό είναι ότι οι εταιρείες αντιδρούν με ένα κύμα απολύσεων.

Η Oracle, η μεγαλύτερη κατασκευάστρια λογισμικού στον κόσμο απολύει 4.000 εργαζόμενους από τους 86.000 που απασχολεί. Το 90% των απολύσεων αφορά πωλητές.  Η Motorola απολύει 3.000 εργαζόμενους κυρίως από τον χώρο των πωλήσεων. Η Sony απολύει 8.000 άτομα σχεδόν όλα από το χώρο των πωλήσεων. Η Dell ανακοίνωσε 1.900 περικοπές στις θέσεις εργασίας. Η Western Digital 8.000 απολύσεις. Η TDK απολύει 8.000 εργαζόμενους. Ακόμη και η κραταιά Google ανακοίνωσε απολύσεις μέχρι και 10.000 εργαζομένων.

To θέμα είναι ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των απολύσεων, αφορά το χώρο τον πωλήσεων.  Δηλαδή τελικά στις απολύσεις, τη νύφη την πληρώνουν περισσότερο οι πωλητές. Μπορεί να φαίνεται περίεργο αφού στην περίοδο της οικονομικής κρίσης οι εταιρείες χρειάζονται αύξηση των πωλήσεων για να επιβιώσουν. Απολύουν όμως εκείνους που θεωρούν ότι σε αυτή τη φάση, τους χρειάζονται λιγότερο, δηλαδή τους πωλητές. Η απάντηση σε αυτή την αντίφαση δίνεται όταν θυμηθούμε ότι οι κολοσσοί αυτοί έχουν χτίσει ένα όνομα, ένα brand το οποίο πλέον πουλάει μόνο του. Οι εταιρείες αυτές ξόδεψαν πολύ χρόνο και χρήμα για να κτίσουν το όνομα τους και τώρα το αξιοποιούν. Χρειάζεται δέκα πωλητές το σαλόνι της Sony για να πουλήσει τα προϊόντα της; Όχι τώρα πια. Τρεις ή τέσσερις που να εξηγούν κάποια ιδιαίτερα τεχνικά χαρακτηριστικά είναι αρκετοί. Η μάρκα πουλάει με τη φήμη της και το σχεδιασμό των προϊόντων της. Τώρα όμως υπάρχει άμεση ανάγκη για την στήριξη των απολυμένων και την προστασία τους από το μετατραυματικό στρες της απόλυσης.

Σε αυτή τη φάση η βιοανάδραση με τον έλεγχο και τη διαχείριση του στρες θωρακίζουν τον απολυμένο και τον κάνουν ικανό να επιβιώσει ψυχολογικά, να έχει καθαρότερο μυαλό πάνω στην κρίση και να αποφύγει τις απεγνωσμένες κινήσεις πανικού που θα επιδεινώσουν το πρόβλημα του. Στη φάση της κρίσης ο απολυμένος πρέπει να στηριχθεί για να διατηρηθεί υγιής μέχρι να ξαναβρεί εργασία. Κανείς απολυμένος δεν χρειάζεται τις ψυχολογικές και οργανικές επιπτώσεις του μετατραυματικού στρες της απόλυσης να επιβαρύνουν το ήδη φορτισμένο κλίμα της οικογένειας του.

Ο έλεγχος του στρες είναι ο πρώτος κρίκος ασφαλείας για να μην επακολουθήσει μια απότομη πτώση της υγείας του απολυμένου που μπορεί να συμπαρασύρει και άλλα μέλη της οικογένειας του. Από την άλλη μεριά και με την ανάμνηση του σοφού γνωμικού «ουδέν κακόν αμιγές καλού» ψάχνει κανείς τι καλό μπορεί να κρύβεται μέσα στο κακό της οικονομικής κρίσης και των μαζικών απολύσεων.

Η αγορά μοιάζει σε πολλά με τον ανθρώπινο οργανισμό. Όταν γίνει ένα έμφραγμα, δηλαδή φράξει μια αρτηρία στην καρδιά, ο οργανισμός αναπτύσσει και αξιοποιεί τα παράπλευρα αγγεία που δεν πολυχρησιμοποιούσε μέχρι τότε για να αναπτύξει την ονομαζόμενη «παράπλευρη» αιμάτωση και να αποκαταστήσει τη λειτουργία του.  Το καλό είναι ότι άλλες εταιρείες, κυρίως μικρομεσαίες, χωρίς μεγάλο όνομα που έχουν μπροστά τους μεγάλες δυναμικές ανάπτυξης, αναζητούν καλούς πωλητές για να αναπτυχθούν. Αυτές αποτελούν την παράπλευρη αιμάτωση της αγοράς. Δεν είναι όλες οι εταιρείες της αγοράς υπερχρεωμένες και βεβαρημένες. Υπάρχουν και πολλές υγιείς που αναζητούν συνεργάτες για να αναπτυχθούν. Όλοι βεβαιώνουν ότι τα πολλά και μεγάλα οικονομικά πακέτα στήριξης θα δοθούν στις αναπτυσσόμενες μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Άρα αυτές θα ευεργετηθούν περισσότερο από την παρούσα κατάσταση αλλά θα αποτελέσουν και το υπόβαθρο για τη νέα περίοδο ανάπτυξης που θα ακολουθήσει την παρούσα κρίση.

Ας μην το βάλουν κάτω λοιπόν οι απολυμένοι κυρίως πωλητές. Το πρώτο τους μέλημα είναι να μείνουν υγιείς και όσο μπορούν περισσότερο ψυχολογικά ανεπηρέαστοι από την απόλυση. Σε αυτό έχουν τη λύση της βιοανάδρασης που τους βοηθάει να ελέγχουν το στρες. Έτσι θα μπορούν να περιμένουν να περάσει ο χρόνος που απαιτείται για να δημιουργηθεί η παράπλευρη «αιμάτωση» της αγοράς που προβλέπεται σύντομος, ώστε να αξιοποιήσουν το καλό που θα προκύψει από το παρόν κακό.

Ας αναζητήσουν εδώ και τώρα οι απολυμένοι πωλητές τις μικρές «αδιαφήμιστες» εταιρείες με καινοτομικά ει δυνατόν προϊόντα που σνόμπαραν πιθανώς στο παρελθόν, ακριβώς γιατί δεν ήταν διαφημισμένες και δεν είχαν χτίσει ένα όνομα που να πουλάει από μόνο του και να τους διευκολύνει. 

Αυτές οι μικρές και «αδιαφήμιστες» εταιρείες με το μεγάλο δυναμικό είναι το όχημα τους για μια νέα επιτυχημένη σταδιοδρομία διότι «ουδέν κακόν αμιγές καλού».  

-Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ"